‎خودم را قانع ميكنم
‎كه شايد نميخواند
‎كه شايد به گوشش نميرسد
‎كه شايد مردمِ شهر خبردارش نميكنند
‎از حجمِ دلتنگى ام
‎مگر ميشود يكنفر جان دادنَت را ببيند،
‎بداند مخاطبِ تمامِ شعرهايش هستى و
‎سراغَت را نگيرد؟!
‎

با تو مرگ و بدون تو مرگ است

عشق را هیچ انتخابی نیست......

مدرسه که می رفتیم هر بار دفتر مشقمون رو جا میزاشتیم

معلممون می گفت مراقب باش خودتو جا نذاری

و ما می خندیدیم...فکر می کردیم نمیشه خودمون رو جا بزاریم

بزرگ که شدیم...بارها و بارها یه قسمت از خودمون رو جا گذاشتیم

تو یه کافه...

تو یه خیابون...

تو یه خاطره...

تو یه آغوش...!!!

خبرم رسیده امشب,که نگار خواهی امد

سر من فدای راهی,که سوار خواهی امد